Gazetelerin, dergilerin olmadığı dönemlerde bazı hayaliler karagöz gösterisinde güncel olayları yorumlayıp gerektiğinde politik taşlamalar yaparlarmış. Bu yüzden Sultan Abdulhamit ve Sultan Abdülmecid döneminde Karagöz’ün yasakladığı dönemler olmuş. Prof. Metin And hocamızın bu konu ile ilgili “Karagöz siyasal bir taşlamaydı da” adlı bir makalesi vardır.
 Ben 1997 yılında bu sanata başladım, pek çok hayâlîden karagöz seyrettim ama şimdiye kadar politik karagöz oynatan görmedim. Gerçi Türkiye’de ne bu duruma uygun bir ortam var ne de böyle bir seyirci kitlesi var. Yapılırsa bir seyirci kitlesi oluşabilir tabii ki.
 2011 yılının yaz başında İtalyan sanatçı Mario Rizzi (Mario İstanbul’u çok seven ve sık sık İstanbul’a gelen birisidir) benimle iletişime geçerek birlikte politik bir oyun yapabilir miyiz diye sordu, benim tabii ki cevabı vermem üzerine çalışmalara başladık. Konu İstanbul’da Sulukule, Ayvansaray, Fener, Balat ve Tarlabaşı semtlerinde uygulanan kentsel dönüşüm projelerinde fakir fukaranın evlerini kaybetmeleridir. Karagöz mahallede evi olan fakir bir kişi, Hacıvat ise onu kentsel dönüşüme ikna etmeye çalışan bir tiptir. Sonunda mahalledeki geleneksel evler yıkılır ve yerlerine modern! Binalar dikilir ve mahalle sakinleri evlerini kaybederler (Sulukule’nin bugünkü durumunu incelemek isterseniz tıklayınız.)
Öyküyü Mario yazdı ve ben öyküyü Karagöz oyunu olarak düzenledim, tasvirleri yaptım ve oynattım(k). Oyunun içinde bir hip hop sanatçısı, ağıt okuyan bir tiyatrocu ve bir bağlama sanatçısı da yer aldı. Oyunu 2011 yılının Eylül ayında SALT Beyoğlunda oynadık.