23 – 25 Haziran 2006 tarihlerinde Akşehir Cankurtaran köyü yörüklerinin (AK-YÖR-DER) düzenlediği 10. Kültür şölenine bizler de Karagöz ve Hacıvat oynatarak katıldık. 24 Haziran Cumartesi günü Akşehir Cumhuriyet meydanında Mehter takımı ve Bursa kılıç kalkan ekibi gösterisinin ardından deve kervanı ile birlikte Nasreddin Hoca’nın türbesi ziyaret edildi. Aynı gün saat 15.30 da Akşehir Kültür Merkezi’nde Eczacı A. Bahadır Örs ile birlikte Karagöz oyunumuzu oynattık. Daha sonra gece Deveboynu yaylasında müzik eğlence programı yapıldı.

Oyun sonrası Akşehir hatırası, Prof. Dr. Rahmi Örs, Ecz. A. Bahadır Örs, Emin Şenyer, İbrahim Öncel

Akşehir Deve kervanında mehter takımı

Akşehir Deveboynu yaylası müzik eğlence programı

Akşehir denince akla gelen ilk isim, Nasreddin Hoca (Ecz. A. Bahadır Örs)

Akşehir yörükleri Deve Kervanı

İç Anadolu bölgesinde Konya iline bağlı bir ilçe olan Akşehir herkesin bildiği gibi Nasreddin Hoca’nın yaşadığı yer olarak bilinir. Helenistik dönemde Phrygia kralı Philomelos tarafından kurulan Akşehir’in ilk yerleşim alanı bugünkü ilçenin kuzeybatısındaki Sultan Dağı’nın kuzey yamaçlarındaydı. Roma döneminde Philomelium adını alan Akşehir, Araplar tarafından ele geçirilince Belde – i Beyza adını aldı. Malazgirt savaşının ardından Türkler’in eline geçen Akşehir, Selçuklulardan sonra Karaman oğullarının, Hamit oğullarının ve Eşref oğullarının eline geçti ve 1467 de Osmanlı topraklarına katıldı. Akşehir, antik dönemde Kral yolu üzerindeydi. Anadolu Selçukluları döneminde gelişen Akşehir’de günümüze ulaşan tarihi eserlerin yanı sıra kaynaklardan tesbit edildiğine göre Kadı İzzettin Medresesi, Nasreddin Hoca Medresesi, Şifahane vardı. 1213 yılında minaresi yapıldığı bilinen Akşehir Ulu Cami, 1. Alaaddin Keykubat zamanında onarılıp genişletildi. Mihrap önü kubbesi, kubbeye dikey düz ahşap tavanlı yedi bölümlü ana mekanı, sırlı tuğla işçiliği ve çini mozaikleri ile Selçuklu dönemi camilerinin önemli örneklerindendir.

Kurtuluş savaşı sırasında Büyük Taaruz’un hazırlıkları dokuz ay boyunca Akşehir’de yapılır. Son olarak M. Kemal Paşa’nın da katılımıyla son hazırlıklar tamamlanır ve 24 Ağustos 1922 tarihinde, Batı Cephesi Karargahı ve bağlı kuvvetlerimiz Büyük Taarruz için Akşehir’den Afyon’a doğru hareket ederler.

Günümüzde Akşehir’de daha çok yörükler yaşamaktadır.
Yörükler kimdir:
Yörükler, atlı – göçebe Türk kültürüne uygun yaşantılarını diğer bir çok Türk topluluğuna göre daha uzun süre devam ettiren ve yerleşik düzene nispeten yakın zamanlarda geçen Türk topluluklarından birisidir. Bu hayat tarzı onların karakterlerine yansıyan ve onların temel özellikleri haline gelmiş bir takım hasletleri vardır.
Mesela Yörükler hoşgörülü insanlardır. Sürekli olarak yer değiştirirler ve farklı anlayışa sahip bambaşka yaşantı tarzları olan insanlarla sürekli olarak karşılaşırlar. Bu durum onların daha hoşgörülü insanlar olmasını sağlar, çünkü onlarla barış içinde yaşamanın tek yolu hoşgörüden geçer. Kendi hayat tarzlarını korumanın başkalarının hayat tarzına saygı duymakla mümkün olduğunu görmüşlerdir.
Yörükler yardımsever insanlardır, yüksek yaylalarda çarşı pazardan uzak yaşadıkları için ihtiyaç duydukları şeyleri yine başka yörüklerden karşılamak zorundadırlar. Bu mecburiyet onlara imece sistemini ve paylaşmayı çok iyi öğretmiştir.
Çalışkandırlar, hayatlarını yaylalarda sürdürmek ve daha rahat yaşamak için ihtiyaç duydukları şeyleri kendileri üretmek zorundadırlar. Bu yüzden her yörük obası aslında bir tür entegre fabrika gibi çalışır. Peynir, yağ, yoğurt yaparlar, koyunlarından yün elde ederler, bu yün ile kilim, halı, çadır çulu, pantolonluk kumaş dokurlar, kazak, eldiven, çorap gibi giysiler örerler, deriyi işler, post, çarık, çanta, peynir tuluğu yaparlar. Kısacası her yörük obası bağımsız bir ekonomik birimdir.
Yörükler temiz insanlardır, Bir kere hep su kenarında konaklarlar. Bu sadece kendileri ve hayvanları için içme suyu teminine yönelik bir şey değildir. Temizlik de bu seçimin en önemli sebeplerinden birisidir. Hijyen şartları göz önüne alındığında o zamanların en sağlıklı ortamları mikropların yayılma riskinin en az olduğu yüksek dağ başlarıydı. Çadırında kaynatılmış temiz bezler ve kaynatılmış sıcak su kullanılarak doğum yaptırılan bir yörük gelini (geçmişin gelişmemiş sağlık şartları göz önüne alındığında) acaba gerçekten kötü şartlarda mı doğum yapıyordu.
Yörükler özgürlüklerine de düşkündürler, Özgürlükleri için tehlike olarak gördükleri ev-bark, tarla-bahçe sahibi olma işine hiç meyletmemişler, Anadolu’nun uçsuz bucaksız yaylalarında o pınar başı senin bu pınar başı benim dolaşıp durmuşlardır. yerleşmeleri için yapılan baskılara uzun süre direnmişlerdir. Yörükler bir süreliğine de olsa yerleştirilseler dahi bir fırsatını bulup yine eski yaşantılarına dönmüşlerdir. Çabalarının özeti şu dizededir:
Ferman Padişahınsa dağlar bizimdir..
Kurtuluş savaşında ülkemizi işgale yeltenen düşmana karşı Anadolu’da başlayan direniş hareketlerine hemen katılmışlar, bir çok şehitler vermişler ama Türk vatanseverliğinin en güzel örneklerini göstermişlerdir.

Yörüğün evini bir katır, keyfini bin katır taşıyamaz…

2006 Yılında Akşehir Yörük Türkmen şölenine katılmıştık, 2007 yılında yine nasip oldu, tekrar katıldık ve Karagöz oynattık. Aşağıda 2007 Akşehir Yörük Türkmen Şöleni kutlamalarından bazı fotoğrafları görüyorsunuz.

31 Mayıs 2008 tarihinde 12. Akşehir Yörük Türkmen şölenine katılmak yine nasip oldu. Önce deve kervanı yürüyüşüne katılıp Nasreddin Hoca’nın türbesine kadar yürüdük. Ardından A. Bahadır Örs ve Deniz Şenyer’in asistanlığı ile Karagöz’ün Gelin Olması oyununu oynattık. Aşağıda 12. Akşehir Yörük Türkmen Şöleninden fotoğraflar görüyorsunuz.

Benzer gösterilerimiz: Akşehir, Antalya, Artvin, Balıkesir, Bartın , Bodrum, Bursa, Çankırı, Dalyan, Derik, Edirne, Eskişehir, İzmir, Kahramanmaraş, Kapadokya, Karabük, Mardin, Ordu, Sakarya, Samsun, Uşak